Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Τα βιβλία της άνοιξης

Επιμ.  Κώστας Αγοραστός

sping books360
Πολλές και ενδιαφέρουσες οι προσεχείς εκδόσεις. Επιλέξαμε βιβλία από την ελληνική και ξένη πεζογραφία, την ποίηση, τα δοκίμια και τις μελέτες.
Ελληνική Πεζογραφία
Επιστρέφει η Μάρω Δούκα με νέο μυθιστόρημα, τέσσερα χρόνια μετά το προηγούμενό της (Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ), με τίτλο Έλα να πούμε ψέματα (εκδ. Πατάκη). Παρότι αυτοτελές και αυθύπαρκτο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, μαζί με το Αθώοι και φταίχτες,το τρίτο μυθιστόρημα μιας τριλογίας που φιλοδόξησε να κινηθεί στις γραμμές του μύθου και της ιστορίας, με το βλέμμα μετωπικά στο παρόν.
altΝέο μυθιστόρημα περιμένουμε κι από τον Δημήτρη Σωτάκη. Τίτλος του Η ανάσταση του Μάικλ Τζάκσον (εκδ. Κέδρος). Ένας άντρας, βυθισμένος στην κατάθλιψη και με μεγαλύτερο όνειρό του να αυτοκτονήσει, δέχεται την ξαφνική επίσκεψη του Μάικλ Τζάκσον. Χωρίς τις απαραίτητες διευκρινίσεις και μια εκλογικευμένη εξήγηση για το αναπάντεχο αυτό γεγονός, τον καλωσορίζει και τον φιλοξενεί στο σπίτι του για το προσεχές διάστημα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει ένα παράξενο ταξίδι στην τρέλα και στην ειρωνεία, στο παράλογο και το κωμικό, με τους δύο ήρωες να πασχίζουν να ερμηνεύσουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, την πολλαπλή πραγματικότητα.
altΜετά το ιδιαιτέρως επιτυχημένο πρώτο βιβλίο του,Ιστορίες του Χαλ, ο Γιώργος Μητάς επανέρχεται με τη νουβέλα, Το σπίτι (εκδ. Κίχλη). Μια παράξενη πρόσκληση, ένας εκκεντρικός συλλέκτης, ένας υπηρέτης που λατρεύει την αμερικάνικη τζαζ, μια ασυνήθιστη δοκιμασία: αυτοί είναι οι αρμοί γύρω από τους οποίους αρθρώνεται η πλοκή του «Σπιτιού» – μιας ιστορίας που εκτυλίσσεται στη χειμωνιάτικη Ύδρα, μέσα στους τοίχους ενός απομονωμένου αρχοντικού. Ο κύριος Κάλφογλου, ο οικοδεσπότης, ο Συμεών, ο ιδιόρρυθμος μπάτλερ, και ο νεαρός καλεσμένος τους, ο υπό δοκιμασία συγγραφέας Νίκος Βελισάρης, είναι δέσμιοι ενός αλλόκοτου παιχνιδιού με αβέβαιη έκβαση. Συνδυάζοντας στοιχεία ιστορίας μυστηρίου, αστυνομικής πλοκής αλλά και στοιχεία του φανταστικού, το «Σπίτι» μιλά για την περιπέτεια της γραφής, για τη γοητεία που ασκεί αλλά και για τους κινδύνους που ενέχει.
Το μυθιστόρημα που έγραφε ο Νίκος Θέμελης, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του το 2011, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Τίτλος του Η αναχώρηση. 1823-1825: Στις δύσκολες στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης. Ο Λάζαρος Χατζημιχαήλ, στο τσιφλίκι του που δέσποζε στον κάμπο του Ναυπλίου, και ο Μισέλ ντε Κριγιόν, φιλέλληνας, γιατρός, ταλαντεύονται ανάμεσα στα διλήμματα και στις αλλαγές της εποχής τους. 2009: Αθήνα, σε άλλες δύσκολες εποχές. Ο Λάζαρος Χατζημιχαήλ, απόγονος του πρώτου, ανώτερος δικαστικός, τη μέρα που συνταξιοδοτείται και αναλογίζεται τη ζωή του. Θα τολμήσει και την αναχώρησή του; 
Νέο μυθιστόρημα έχουμε και από τον Ισίδωρο Ζουργό, Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο όπως και από τη Μαρία Παπαγιάννη, Εκεί και πάντα αλλού. Και τα δύο από τις εκδόσεις Πατάκη.
Μυθιστορηματική βιογραφία για τον Ανδρέα Κάλβο από τον Βλάσση Τρεχλή με τίτλο Το χαμένο πορτρέτο (εκδ. Κέδρος). Ανδρέας Κάλβος, ο κοσμοπολίτης στο πνεύμα και στην αντίληψη. Φλωρεντία, Ζυρίχη, Λονδίνο, Παρίσι, και πάλι Φλωρεντία, Γενεύη, και πάλι Παρίσι, Ναύπλιο, Κέρκυρα, ξανά Λονδίνο, Έσσεξ και, τέλος, Λάουθ. Κουράζεσαι ή γοητεύεσαι να τον ακολουθείς; Βρίσκεται στον δρόμο για τη Χίο, την Πάργα, τα Ψαρά, τη Σάμο, το Σούλι. Βάζει τα γιορτινά του και ψάλλει για τον Βύρωνα, για τον Κανάρη, για τον Μπότσαρη. Ψάλλει για την ελευθερία, την αρετή, την πατρίδα, τη δόξα, τη νίκη. Ο Ανδρέας Κάλβος είναι γεμάτος από έρωτα για την πατρίδα, για τη ζωή, για τη γνώση, για τις Μούσες, για τη σιωπή. Η σιωπή καλύπτει σαν πέπλο τη ζωή του από τη στιγμή που επιστρέφει στην Ελλάδα. 
Σπονδυλωτό αφήγημα και από τον Γιώργο Κουτσούκο με τίτλο Ενυδρείο (εκδ. Κίχλη). Με φόντο την Αθήνα της κρίσης ο ήρωας του βιβλίου αναζητεί τον έρωτα στους δρόμους της πόλης. Περιπλανιέται σε οδούς, λεωφόρους και πλατείες, ακολουθώντας άγνωστες γυναίκες, τις οποίες προσεγγίζει με τον δικό του, ιδιόμορφο τρόπο. Η αναζήτησή του θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες, με την περιπέτεια, την απογοήτευση και το όνειρο να εναλλάσσονται και να διασταυρώνονται. Ο ήρωας περπατά στους δρόμους μιας Αθήνας που βουλιάζει, που κάθε μέρα είναι ίδια και διαφορετική, αποκρουστική και γοητευτική. 
altΣυλλογή διηγημάτων του εκλιπόντα Αργύρη Χιόνη με τίτλοΈχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κίχλη. Ορισμένα κείμενα έχουν παρωδιακό χαρακτήρα, άλλα ανήκουν στην κατηγορία του ψευδο-δοκιμίου και συνοδεύονται από παιγνιώδεις σημειώσεις, ενώ άλλα μεταποιούν αυτοβιογραφική ύλη - όλα πάντως μοιράζονται το καταλυτικό χιούμορ και τη λεκτική ευφορία του συγγραφέα.
Με συλλογή διηγημάτων επανέρχεται και η Βάσια Τζανακάρη. Τίτλος της: Η καρέκλα του κυρίου Έκτορα (εκδ. Μεταίχμιο). Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν ιστορίες έλεγε ένα παλιό τραγούδι. Οι ήρωες των διηγημάτων αυτού του βιβλίου ζουν στα χαλάσματα ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια και πασχίζουν, ενάντια στον χρόνο και τη μοίρα, να σβήσουν τις ιστορίες τους και να γράψουν καινούργιες.
Διηγήματα περιμένουμε και από τον Θοδωρή Ρακόπουλο με τίτλο Νυχτερίδα στην τσέπη (εκδ. Νεφέλη), τον Σωτήρη Παστάκα, Ο δόκτωρ Ψ και οι ασθενείς του (εκδ. Μελάνι), τον Γιώργο Γκόζη, Αφήστε με να ολοκληρώσω (εκδ. Πόλις), τον Ανδρέα Μήτσου, Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια (εκδ. Καστανιώτη) και τη Στέργια Κάββαλου, Φαμίλιαλ (εκδ. Μελάνι).
Επίσης, θα κυκλοφορήσει η θεματική συλλογή Γεύμα με έναν ήρωα (εκδ. Πατάκη). Οκτώ συγγραφείς (Δήμητρα Κολλιάκου, Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος, Αχιλλέας Κυριακίδης, Αριστείδης Αντονάς, Αλέξης Πανσέληνος, Βασίλης Γκουρογιάννης, Φαίδων Ταμβακάκης, Τατιάννα Αβέρωφ) γράφουν ένα διήγημα τοποθετώντας, αυτή τη φορά, στο κέντρο της μυθοπλασίας τους εμβληματικούς χαρακτήρες συναρπαστικών βιβλίων. Προσκαλώντας για γεύμα ήρωες των Φ. Κάφκα, Τ. Μαν, Ε. Χεμινγουέυ, Χ.Λ. Μπόρχες, Τ. Φόουλς, Αλ. Παπαδιαμάντη κ.ά., οι συγγραφείς του τόμου μαγειρεύουν με τη γαστρονομική βιβλιοφιλία.
Νέο θεατρικό έργο έγραψε ο Μισέλ Φάις με τίτλο Το παγκάκι του κανένα (εκδ. Πατάκη).
Επανέκδοση του μυθιστορήματος του Ασημάκη Πανσέληνου, Τότε που ζούσαμε (εκδ. Μεταίχμιο).
altΕπανεκδίδεται, επίσης, η βιογραφική μυθιστορία που έγραψε ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος για τον Anton Chechov με τίτλο Περισσότερη ελευθερία. Ο Τσέχοφ (εκδ. Γκοβόστης).
Πρώτο μυθιστόρημα (μετά το Σπασμό) και για το Δημήτρη Τανούδη με τίτλοΧώματα (εκδ. Νεφέλη).
Μυθιστορήματα θα δώσουν επίσης: η Μαρία Παπαδημητρίου, Ο χορός του Ισημερινού και η Κατερίνα Παπαδριανού, Ψωροκώσταινα. Και τα δύο από τις εκδόσεις Μελάνι.
Νέα νουβέλα για τον Φώτη Θαλασσινό, Εκείνο, σπονδυλωτό μυθιστόρημα για τον Χρήστο Χ. Θεοφιλάτο, Ένας γύρος καταιγίδας ακόμα, μυθιστόρημα για τον Βαγγέλη Γεωργάκη, Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών και συλλογή διηγημάτων για τον Ιγνάτη Χουβαρδά, Υπόκλιση στον πειρασμό. Όλα από την Οδό Πανός.
Με το μυθιστόρημα Καιροί τέσσερις (εκδ. Πόλις) μας συστήνεται η πρωτοεμφανιζόμενη Χριστίνα Καράμπελα, ενώ «Μυθιστόρημα σε σαράντα ποιητικές πράξεις» χαρακτηρίζει το νέο του βιβλίο ο Χάρης Βλαβιανός με τίτλο Το αίμα νερό (εκδ. Πατάκη).
Νέο βιβλίο και για την Αγγέλα Καστρινάκη, που έχει τίτλο Μεταπολίτευση. Ένα αφήγημα (εκδ. Κίχλη). Πρόκειται για ένα αφήγημα που κινείται στα όρια μεταξύ αυτοβιογραφίας και μυθοπλασίας. Μέσα από τη ματιά μιας νεαρής κοπέλας παρακολουθούμε την πορεία ενηλικίωσης της γενιάς της Μεταπολίτευσης. Συγχρόνως στόχος του βιβλίου είναι να αποτυπώσει το κλίμα της εποχής στο επίπεδο της πολιτικής, του πολιτισμού και των νοοτροπιών αλλά και να θέσει ερωτήματα: ποιο είναι το κληροδότημα της Μεταπολίτευσης στη σημερινή εποχή; Μπορούμε άραγε, απαλλαγμένοι από τις αφέλειες εκείνων των χρόνων, να ξαναβρούμε τον αέρα της δημιουργικότητας που έπνευσε τότε;
altΜυθιστόρημα και για τον Χρήστο Χωμενίδη με τίτλο Νίκη (εκδ. Πατάκη). Με επίκεντρο το πρόσωπο της μητέρας του, ο Χ.Α. Χωμενίδης μιλάει για μιαν οικογένεια Μικρασιατών, η οποία έθρεψε στους κόλπους της κομμουνιστές ηγέτες αλλά και δοσίλογους, τυχοδιώκτες μα και ήρωες.
Συγκεντρωτική έκδοση του τελευταίου έργου του μεγάλου πεζογράφουΑλέξανδρου Κοτζιά, Τα παιδιά του Κρόνου (εκδ. Κέδρος). Περιλαμβάνει τις νουβέλες Ιαγουάρος, Η μηχανή, Ο πυγμάχος, Το σοκάκι. Μια επισκόπηση της ελληνικής κοινωνίας του 20ού αιώνα, μια μυθιστορηματική διαδρομή στις τραγικές στιγμές που σφράγισαν την ιστορία και τη σημερινή ταυτότητα της Ελλάδας.
Νέα έκδοση και για την Ομορφάσχημη του Νίκου Καχτίτση από τις εκδόσεις Κίχλη με επιμέλεια-επίμετρο από τη Γιώτα Κριτσέλη και τον Βίκτωρα Καμχή.
Σε επανέκδοση, με νέα επιμέλεια και φροντίδα θα κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα του Τζέφρυ Ευγενίδη, Middlesex (εκδ. Πατάκη).

Ξένη λογοτεχνία
Αναμένεται νέα συλλογή διηγημάτων της νομπελίστριας Alice Munro, με τίτλο Ακριβή μου ζωή (εκδ. Μεταίχμιο), σε μετάφραση της Σοφίας Σκουλικάρη.
altΠρώτο βιβλία στα ελληνικά για τον Marcus Malte, Μπλε νότες σε κόκκινο φόντο (εκδ. Κέδρος) σε μετάφραση Κώστα Κατσουλάρη. Όλα αρχίζουν με έναν αυτοσχεδιασμό της τζαζ, με μια φαντασίωση και μια δολοφονία. Παρίσι: Η Βέρα, πρόσφυγας του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, δολοφονείται με φρικτό τρόπο. Ο Μίστερ, πιανίστας της τζαζ, ερωτευμένος με τη Βέρα, μαζί με τον πολύγλωσσο φιλόσοφο-ταξιτζή Μπομπ αναζητούν τους ενόχους. Η αναζήτησή τους στο νυχτερινό Παρίσι, υπό τους ήχους της τζαζ της θρυλικής ετικέτας της Μπλε Νότας, θα τους φέρει αντιμέτωπους με ένα κύκλωμα ανερχόμενων Βαλκάνιων κακοποιών, που συχνά έχουν την κάλυψη της πολιτικής εξουσίας. Οι ουλές που προκάλεσε ο γιουγκοσλαβικός εμφύλιος ανοίγουν και πάλι. Ψάχνοντας το παρελθόν της δολοφονημένης γυναίκας στις απομακρυσμένες ακτές του Δούναβη και στους τάφους των Βαλκανίων, οι δύο σύντροφοι θα ανακαλύψουν κρυμμένα εγκλήματα για τα οποία κανείς δεν θέλησε να κρατήσει σημειώσεις. Ένα συναρπαστικό νουάρ μυθιστόρημα της γαλλικής σχολής του είδους.
altΕπανέκδοση πέντε τίτλων του Fernando Pessoa από τις εκδόσεις Gutenberg. Ο φύλακας των κοπαδιών, Ποιήματα του Αλβαρο ντε Κάμπος, Γράμματα στην Οφελεία, σε μετάφραση της Μαρίας Παπαδήμα, Ένα πολύ πρωτότυπο δείπνο, σε μετάφραση του Κωνσταντίνου Αρμάου και Ηρόστρατος, σε μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού.
Από τις εκδόσεις Ψυχογιός θα κυκλοφορήσει Το κονάκι του Φιν, του James Joyceκαθώς και το δεύτερο μυθιστόρημα του Jonathan Franzen, Κραδασμοί.
Ο φιλαράκος (εκδ. Γκοβόστη) του Guy de Maupassant, σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου είναι ένα μυθιστόρημα αποπλάνησης, ίντριγκας και κοινωνικής αναρρίχησης την περίοδο της belle époque του Παρισιού. Ο Ζωρζ Ντυπουά, ο ήρωας του βιβλίου, είναι ένας ξοφλημένος δημοσιογράφος και πρώην υπαξιωματικός των Ουσάρων με ταπεινή καταγωγή, ο οποίος με δόλια μέσα και συνάπτοντας σχέσεις με ισχυρές και ευκατάστατες γυναίκες καταφέρνει να αναρριχηθεί στην κορυφή της παριζιάνικης κοινωνίας.
Επίσης, το διήγημα του Guy de Maupassant, Η χοντρομπαλού, σε μετάφραση Αμαλίας Τσακνιά και επίμετρο της Λίζυς Τσιριμώκου, θα κυκλοφορήσει από την Κίχλη.
Νέα έκδοση και για το διάσημο βιβλίο του Jonathan Swift, Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ (εκδ. Νεφέλη) με εικονογράφηση της Célia Chauffrey και μετάφραση του Βασίλη Αμανατίδη.
Αναμένεται, επίσης, το εμβληματικό έργο του J.D. Salinger, Catcher in the rye (εκδ. Γράμματα), σε νέα μετάφραση και με νέο τίτλο και πάλι από την Τζένη Μαστοράκη.
altΣύντομα και το νέο μυθιστόρημα του Jean Echenoz, 14 (εκδ. Ίκαρος), σε μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη. Εκατό χρόνια μετά από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου που έμελλε να στοιχίσει τη ζωή σε δεκαέξι εκατομμύρια ανθρώπους, ο Jean Echenoz, σε μόλις εκατό σελίδες ενός μυθιστορήματος που αρχίζει με την περιγραφή μιας διπρόσωπης καλοκαιρίας και τελειώνει με τη γέννηση ενός ανθρώπου, εξαερίζει και τις πιο μεφιτικές σελίδες της Ιστορίας με τις απαράμιλλες αφηγηματικές ψιλοβελονιές του και, κυρίως, με τις μαγγανείες του πικρού του χιούμορ που ξορκίζουν το Κακό και την κακή λογοτεχνία.
Αφού βιογράφησε με τον ιδιαίτερο τρόπο του την τεχνητή μοναξιά της χαρισματικής ιδιορρυθμίας (Ραβέλ), την καταναγκαστική μοναξιά του δρομέα αντοχής (Ζάτοπεκ) και τη φυσική μοναξιά της μεγαλοφυΐας (Τέσλα), ο Echenoz, μοναχικός συγγραφέας ο ίδιος στο σύγχρονο λογοτεχνικό προσκήνιο, ανοίγει το πλάνο του ίσα ίσα για να χωρέσουν πέντε φίλοι που παγιδεύονται στα ορύγματα της πιο εξωφρενικά αιματηρής σελίδας στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Το μυθιστόρημα του Jack Kerouac, Η θάλασσα τ’ αδέρφι μου (εκδ. Πατάκη), σε μετάφραση Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη έρχεται να συμπληρώσει το παζλ των βιβλίων του Kerouac στα ελληνικά.
altΕνδιαφέρουσες εκδόσεις και για δύο σπουδαίους συγγραφείς, τον Thomas Hardy, Η Τες των Ντ’Υρμπερβιλ, σε μετάφραση Σπάρτης Γεροδήμου και τονNathaniel Hawthorne, Ο Μαρμάρινος Φαύνος, σε μετάφραση Σάντυς Παπαϊωάννου. Και τα δύο από τις εκδόσεις Gutenberg.
Το κλασικό μυθιστόρημα Ο κύριος Νόρις αλλάζει τρένα (εκδ. Μεταίχμιο) τουChristopher Isherwood, σε μετάφραση της Ιωάννας Ηλιάδη, αποτελεί γλαφυρή αποτύπωση της ατμόσφαιρας ανόδου του ναζισμού.
Η μυθιστορηματική βιογραφία του Vincent Van Gogh με τίτλο Το πάθος για ζωή (εκδ. Γκοβόστη), σε μετάφραση Δ.Π. Κωστενέλου, από τον Irving Stone, πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα. Το βιβλίο ξεκινά από τις μέρες τις απόγνωσης, τότε που ο Van Gogh δούλευε σε ορυχείο, και φτάνει στα συναρπαστικά χρόνια της Νότιας Γαλλίας, όπου γνωρίστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες. Παρακολουθούμε την πορεία του προς την τρέλα, την τραγική κατάλληξή του καθώς και τη δικαίωσή του ως καλλιτέχνη.
Συλλογή διηγημάτων από τον David Sedaris, με τίτλο Ας συζητήσουμε για τον διαβήτη με κουκουβάγιες (εκδ. Μελάνι) σε μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά.
Συλλογή διηγημάτων και για τον Vsevolod Mikhailovich Garshin, με τίτλο Το κόκκινο λουλούδι (εκδ. Πόλις) σε μετάφραση Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη.
altΔιηγήματα επίσης από τον Τσέχο πεζογράφο Ota Pavel, ο οποίος μεταφράζεται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας. Τίτλος της Μια ζωή ψαρεύοντας (εκδ. Ίκαρος), σε μετάφραση Κώστα Τσίβου και επιμέλεια Δημήτρη Νόλλα. Ο Pavel έγραψε αυτοβιογραφικά διηγήματα που αναδεικνύυν κυρίως τα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Τρίτος γιος του εβραίου πλασιέ Λέο Πόππερ, γεννήθηκε στην Πράγα. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ο πατέρας του και τα δυο μεγαλύτερα αδέλφια του Γίρκα και Χούγκο εγκλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ ο ίδιος έμεινε καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής με τη χριστιανή μητέρα του Χερμίνα στο χωριό Μπούστεχραντ. Στο τέλος του πολέμου ο πατέρας και τα αδέλφια του επέστρεψαν μεν ζωντανοί αλλά «σημαδεμένοι» από τη ζωή στα στρατόπεδα. Μετά τον πόλεμο ο Ότα αποφοίτησε από τη Σχολή των Εργαζόμενων και για ένα διάστημα εργάστηκε στα ανθρακωρυχεία του Κλάντνο και συγχρόνως ως προπονητής του χόκεϊ επί πάγου. Από το το 1949 έως το 1956 εργάστηκε ως αθλητικός συντάκτης στο κρατικό ραδιόφωνο της Τσεχοσλοβακίας και στη συνέχεια στα περιοδικά Στάντιον και στο Τσεχοσλοβάκος στρατιώτης. Σε αυτά τα περιοδικά δημοσιεύτηκαν τα πρώτα του διηγήματα, επηρεασμένα κυρίως από το αθλητικό περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια της Χειμερινής Ολυμπιάδας στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας (1964) εμφάνισε συμπτώματα μανιοκατάθλιψης και επιχείρησε να πυρπολήσει μια αγροικία στην περίχωρα του Ίνσμπρουκ. Εξαιτίας της ασθένειάς του βγήκε το 1966 σε σύνταξη αναπηρίας. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε διάφορες ψυχιατρικές κλινικές πεθαίνοντας πρόωρα το 1974 σε ηλικία μόλις 43 ετών.
Πρώτη φορά μεταφράζεται, επίσης, το μυθιστόρημα του William Faulkner, Ο ξένος στο χώμα (εκδ. Καστανιώτη). Σε μετάφραση Αύγουστου Κορτώ.
altΕκδόσεις σημαντικών κλασικών έργων σε προσεγμένες μεταφράσεις από τις εκδόσεις Gutenberg: Honoré de Balzac, Η σεμνή Μινιόν καιGustave Flaubert, Η γυναίκα του κόσμου, και τα δύο σε μετάφραση Έφης Κορομηλά. Virginia Woolf, Ορλάντο, σε μετάφραση Αργυρώς Μαντόγλου,Miguel De Unamuno, Η θεία Τούλα, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και Edgar Allan Poe, Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ, σε μετάφραση Πολύκαρπου Πολυκάρπου.
Σε νέα μετάφραση της Σταυρούλας Αργυροπούλου το βιβλίο τουPaul Auster, Η τριλογία της Νέας Υόρκης (εκδ. Μεταίχμιο). Για πρώτη φορά σε έναν τόμο οι τρεις ιστορίες: Γυάλινη πόλη, Φαντάσματα, Το κλειδωμένο δωμάτιο, μεταμοντέρνες παραλλαγές των ιστοριών μυστηρίου. Επίσης, λίγο αργότερα θα κυκλοφορήσει και το Σάνσετ Παρκ (εκδ. Μεταίχμιο), το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του Auster, σε μετάφραση Σπύρου Γιανναρά.
Νέα μετάφραση για το βιβλίο του Graham Green, Οι θεατρίνοι (εκδ. Πόλις) από την Κλαίρη Παπαμιχαήλ.
Νέους τίτλους ξένης πεζογραφίας και από τον Ίκαρο. Hannah Kent: Burial rites (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου), Rachel Kuchner: Flame Throwers (μτφρ. Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης), Paolo di Paolo: Αυτή η τόσο κοντινή μεγάληαπόσταση (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης), George Saunders: Tenth of December (μτφρ. Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης), Matthew Quick: The good luck of right now (μτφρ. Σπύρος Γιανναράς), Juan Gabriel Vasquez: The sound of things falling (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης).
Σύντομα και το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα της Donna Tartt, Καρδερίνα, από τις εκδόσεις Λιβάνη.
altΝέο μυθιστόρημα και από τον Dennis Lehene, Εκείνη τη μέρα (εκδ. Κέδρος) σε μετάφραση Φίλιππου Χρυσόπουλου. Τοποθετημένο στη Βοστόνη στο τέλος του Α’ Παγκόσμιου πολέμου, το όγδοο μυθιστόρημα του συγγραφέα των μπεστ σέλερ Ντένις Λεχέιν καταγράφει τις πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές ενός έθνους στο σταυροδρόμι του παρελθόντος και του μέλλοντος. Γεμάτο με αλησμόνητους χαρακτήρες, τους πιο πλούσιους που έχει δημιουργήσει ο Λεχέιν, το Εκείνη τη μέραδιηγείται την ιστορία δυο οικογενειών -μιας μαύρης και μιας λευκής- που παρασύρονται από έναν ανεμοστρόβιλο επαναστατών και αναρχικών, μεταναστών και διεφθαρμένων δημοτικών συμβούλων, αριστοκρατών και απλών πολιτών, όλοι μπλεγμένοι σε μια μάχη επιβίωσης και εξουσίας.
Δυο μυθιστορήματα θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις της Εστίας. Ο ποταμός της μνήμης του Richard Powers, σε μετάφραση του Μιχάλη Μακρόπουλου και τοΕρωτικό μυθιστόρημα σε δύο ιστορίες, του Milorad Pavic, σε μετάφραση της Ισμήνης Ραντούλοβιτς.
Το χρονικό της φιλίας της με τη Μίλενα Γιέσενσκα μέσα στο ζοφερό κλίμα του γυναικείου στρατοπέδου συγκέντρωσης του Ράβενσμπρουκ, όπου βρέθηκαν και οι δύο έγκλειστες, περιγράφει ηMargarete Buber-Neumann, στο βιβλίο Μιλένα, η φίλη του Κάφκα (εκδ. Κίχλη), σε μετάφραση Τούλας Σιετή και επίμετρο-επιμέλεια Ντάνιας Δημακοπούλου. Μεταξύ στρατοπεδικής λογοτεχνίας και βιογραφίας, το βιβλίο ζωντανεύει, επίσης, έναν σπουδαίο πολιτισμό που χάθηκε με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον πολιτισμό της Κεντρικής Ευρώπης.
Μυθιστορήματα και για τους Simon Van Booy, Όλα τα ωραία άρχισαν μετά, σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου,Juan Marsé, Τα τελευταία απογεύματα με την Τερέζα, σε μετάφραση Μαρίας Παλαιολόγου, Justin Torres, Εμείς τα θηρία, σε μετάφραση του Θωμά Σκάσση. Όλα από τις εκδόσεις Πατάκη.
Το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα Colm Tóibin, Η διαθήκη της Μαρίας (εκδ. Ίκαρος), σε μετάφραση Αθηνάς Δημητριάδη, ήταν υποψήφιο στη βραχεία λίστα του Man Booker Prize. Ένας πολύ δυνατός μονόλογος μιας μητέρας.
Νέα μετάφραση και για το βιβλίο του Charles Bukowski, Γυναίκες (εκδ. Μεταίχμιο) από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, ενώ από τις εκδόσεις Μελάνι θα κυκλοφορήσουν οι περίφημες Ιστορίες του Καντέρμπερυ, του Geoffrey Chaucer, σε μετάφραση του Δημοσθένη Κορδοπάτη.
Σύντομα θα κυκλοφορήσει και το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας, του βραβευμένου Ιταλού συγγραφέα Marcello Simoni, Ο λαβύρινθος στην άκρη του κόσμου (εκδ. Αιώρα) σε μετάφραση Δήμητρας Δότση. Ένα συναρπαστικό μεσαιωνικό θρίλερ, που συνδυάζει ιστορικά τεκμηριωμένα στοιχεία με γεμάτη μυστήριο πλοκή, ατμόσφαιρα εποχής και καταιγιστική περιπέτεια.
Το ημιτελές μυθιστόρημα του Edgar Allan Poe, Το ημερολόγιο του Ιούλιου Ρόντμαν, σε μετάφραση του Μιχάλη Παπαντωνόπουλου, θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Περισπωμένη. Το μυθιστόρημα φέρει τον υπότιτλο «Διήγηση του πρώτου πολιτισμένου ανθρώπου που διέσχισε τα Βραχώδη Όρη της βόρειας Αμερικής».
altΣε νέα μετάφραση του Μιχάλη Μακρόπουλου το κλασικό μυθιστόρημα τουJohn Steinbeck, Τα σταφύλια της οργής (εκδ. Παπαδόπουλος). Η ιστορία μιας από τις χιλιάδες οικογένειες του αμερικανικού Νότου που έχασαν τα πάντα, εν μέσω της μεγάλης ύφεσης, όταν καταστράφηκαν οι σοδειές τους από την παρατεταμένη ξηρασία και από τους θυελλώδεις ανέμους. Με τα λιγοστά υπάρχοντά τους φορτωμένα σε ένα σαραβαλιασμένο φορτηγάκι ταξιδεύουν προς τη Γη της Επαγγελίας, την Καλιφόρνια. Ένα ταξίδι εφιαλτικό, ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμί. Μα ακόμα και όταν φτάνουν στον προορισμό τους, δεν αργούν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει. 
Επίσης, θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του Stefan Zweig, Το ταξίδι στο παρελθόν, σε μετάφραση Γιώτας Λαγουδάκου και της Simone de Beauvoir,Παρεξήγηση στη Μόσχα, σε μετάφραση Σοφίας Διονυσοπούλου. Και τα δύο από το Μεταίχμιο.
Τρία μικρά κλασικά κείμενα θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Πατάκη:Jack London, Ιστορίες από τον Ειρηνικό, σε μετάφραση Γιάννου Πολυκανδριώτη, Aleksandr Puskin, Η ντάμα πίκα, σε μετάφραση Νίκου Δημητρίου, Joseph Conrand, Η επιστροφή, σε μετάφραση Τάκη Μενδράκου.
Κλείνοντας να τονίσουμε ότι θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις της Εστίας άλλος ένας τόμος από το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Marcel Proust. Πρόκειται για το Η Αλμπερτίν αγνοούμενη, σε μετάφραση του Τάκη Πούλου.

Ποίηση
Νέα ποιητική συλλογή από την Κική Δημουλά στις εκδόσεις Ίκαρος.
altΕπανέκδοση της κλασσικής έκδοσης των Ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη, από τις εκδόσεις Ίκαρος, σε επιμέλεια Γ.Π. Σαββίδη, συμπληρωμένη με το Τετράδιο γυμνασμάτων Βκαι αναθεωρημένες σημειώσεις από τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Η νέα έκδοση των σεφερικών ποιημάτων συμπίπτει με την επέτειο των πενήντα χρόνων από τη βράβευση του ποιητή με το Νόμπελ. Οι αναγνώστες του Σεφέρη, παλαιότεροι αλλά και νεότεροι, έχουν τώρα την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με την κύρια ποιητική παραγωγή του και να συνεκτιμήσουν τις ποικίλες διακλαδώσεις του άλλοτε υπαινικτικού και άλλοτε απροσδόκητα παιγνιώδους χαρακτήρα της.
Επανέκδοση και για τις Μαρτυρίες Α, Β, Γ του Γιάννη Ρίτσου καθώς και Άπαντα τα ποιητικάτου Κώστα Βάρναλη. Επίσης, Γιώργος Μακρόπουλος, Ποιήματα 1968-2010, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Παλαιολυρικά, Αλέξανδρος Κωνσταντίνου, Η παλαιόπολις και άλλα ποιήματα (1984-2011), Ιωάννης Π.Α. Ιωαννίδης, Παραλλαγές πάνω στην τέχνη της φυγής και ένα απονενοημένο Ριτσερκαρ, Σταύρος Σταμπόγλης, Με την πλάτη στο παρόν. Όλα από τον Κέδρο.
Οι εκδόσεις της Εστίας θα εκδώσουν συγκεντρωτικό τόμο με τα ποιήματα της Μαρίας Πολυδούρη σε επιμέλεια της Χριστίνας Ντουνιά.
Συγκεντρωτική έκδοση των ερωτικών ποιημάτων του Τίτου Πατρίκιου, με τίτλο Λυσιμελής πόθος, από την Κίχλη.
altΕπανέκδοση της κλασικής έκδοσης του 1983 των Αποκηρυγμένων ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη από τον Ίκαρο, σε φιλολογική επιμέλεια του Γ. Π. Σαββίδη. Από τον Μάρτιο του 1886 (όταν πρωτοεμφανίστηκε στην δημοσιότητα, σε ηλικία 23 ετών) ως τον Ιούλιο 1901 (οπότε άρχισε τη συστηματική αναθεώρηση της Ποιητικής του), ο Καβάφης δημοσίευσε συνολικά 34 ποιήματα. Από αυτά, μόνο 11 περιλαμβάνονται στο επίσημο σώμα του έργου του. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα 23 αυτά αποκηρυγμένα ποιήματα, μαζί με τις αρχικά δημοσιευμένες μορφές 4 ξαναγραμμένων ποιημάτων, καθώς και 5 έμμετρες μεταφράσεις από τα αγγλικά (τις οποίες ο Καβάφης δημοσίευσε από το 1886 ως το 1895).
Η έκδοση χωρίζεται σε δύο μέρη, τα Ποιήματα και τις Μεταφράσεις, και η κατάταξη των κειμένων στο κάθε μέρος ακολουθεί την χρονολογική σειρά της πρώτης δημοσίευσης. Η μορφή κάθε κειμένου είναι εκείνη της πρώτης του δημοσίευσης. Ακολουθεί το Επίμετρο που περιλαμβάνει τις εκτενείς Σημειώσεις του Γ.Π. Σαββίδη και «ανέκδοτες» μεταφράσεις του Καβάφη, πρωτοδημοσιευμένες από το 1966 ώς το 1974. Η έκδοση συμπληρώνεται από γλωσσάριο και ευρετήριο κυρίων ονομάτων που συντάχτηκαν από την φιλόλογο κ. Δώρα Μυλωνά-Πιερή, και θεωρήθηκαν από τον Γ.Π. Σαββίδη.
Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η νέα μετάφραση της Έρημης Χώρας του T.S. Eliot από τον Συμεών Σταμπουλού στις εκδόσεις Gutenberg.
Yves Bonnefoy, Ποιήματα, με εισαγωγή και μετάφραση του Μάρκου Καλεώδη και επίμετρο του Χρήστου Μαρσέλλου, Κο Ουν, Τι;-108 ζεν ποιήματα, σε μετάφραση της Αργυρώς Κασωτάκη-Γατοπούλου και της Χάνα Γιο και επίμετρο του Allen Ginsberg. Όλα από τις εκδόσεις Περισπωμένη.
Οι πρώτες ποιητικές συλλογές του Νίκου Καρούζου, που δεν έχουν ενταχθεί στα άπαντα, ποιήματα που είχαν δημοσιευτεί στον τύπο αλλά δεν είχαν ενταχθεί σε ποιητικές συλλογές, και αδημοσίευτα ποιήματα, θα περιλαμβάνονται στο βιβλίοΟιδίπους τυραννούμενος (εκδ. Ίκαρος) σε επιμέλεια της Μαρίας Αλμύρα.
Νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Ψάλτη (Ίκαρος), του Χρίστου Παπαγεωργίου, Κρύβε λόγια (εκδ. Κίχλη) και τηςΝατάσας Χατζηδάκη (εκδ. Gutenberg).
Νέες ποιητικές συλλογές, επίσης για τον Ελευθέριο Αχμέτη, Επτά, τη Βάγια Κάλφα, Ληθόστρωτο και τη Μαρία Σερβάκη, Ο οδοιπόρος. Όλα από τις εκδόσεις Εκάτη.
altΑνθολογίες ποιημάτων του Bertolt Brecht και του Octavio Paz, σε μετάφραση Γιώργου Κεντρωτή από τις εκδόσεις Gutenberg.
Επίσης, θα κυκλοφορήσει ο τόμος Μεταφράσεις: Ποίηση και ποιητική (εκδ. Ίκαρος) του Ζήσιμου Λορεντζάτου με μεταφράσεις των: Ezra Pound, Friedrich Hölderlin, Eugenio Montale, Wislawa Szymborska, W.H. Auden, W.B. Yeats, W.Blake, Edgar Allan Poe.

Μελέτες-δοκίμια
altΈνα ιδιότυπο δοκίμιο έγραψε η μεταφράστρια και κριτικός Κατερίνα Σχινά με τίτλο Καλή και ανάποδη. Ο πολιτισμός του πλεκτού (εκδ. Κίχλη). Μαθηματική εξίσωση, μουσική πατριτούρα, εικαστικός καμβάς, ποιητικό εργαλείο, όπλο αντίστασης, μέσο κοινωνικοποίησης, πεδίο φεμινιστικής διερεύνησης, αφετηρία στοχασμού, το πλέξιμο δεν είναι απλώς μια μοναχική δραστηριότητα, μια τεχνική αναδημιουργίας. Πίσω από τη χειροτεχνία, λανθάνει ένας ολόκληρος πολιτισμός.
Η επέλαση της ροζ λογοτεχνίας (εκδ. Gutenberg) είναι ο τίτλος του δοκιμίου της Εύας Στάμου.
Μείζον έργο της φιλοσόφου και πολιτικής ακτιβίστριας Simone Weil (1909-1943) είναι το βιβλίο Ανάγκη για ρίζες (εκδ. Κέδρος), σε μετάφραση Μαρίας Μαλαφέκα. Δημοσιεύτηκε το 1949. Συνοδεύεται από πρόλογο του T.S. Eliot. Πραγματεύεται την έννοια του ριζώματος, που, σύμφωνα με την ίδια, είναι ίσως η σημαντικότερη και η πλέον παραγνωρισμένη ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής.
Η συγγραφική δραστηριότητα του Marx τη δεκαετία του 1840 έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης και ανάλυσης ήδη από τις αρχές και καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα, εμπνέοντας διαφορετικές σχολές σκέψης και συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της σύγχρονης κριτικής θεωρίας. Φιλοδοξώντας να συμπεριλάβει σε νέες μεταφράσεις τόσο κλασικά κείμενα όσο και βιογραφικές διαστάσεις της μαρξικής πορείας, το βιβλίο Karl Marx. Κείμενα από τη δεκαετία του 1840 (εκδ. ΚΨΜ), σε μετάφραση-επιλογή-επιμέλεια Θανάση Γκιούρα, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων άρθρα από την πρώτη δημοσιογραφική περίοδο, την Εισαγωγή στην κριτική της εγελιανής φιλοσοφίας του δικαίου, το Εβραϊκό ζήτημα, το Βασιλιά της Πρωσίας, τις χειρόγραφες σημειώσεις για τον James Mill, τις Θέσεις για τον Feuerbach, το Μανιφέστο του κομμουνιστικού κόμματος, και άλλα.
altΟ καθηγητής του Παντείου Αλέξανδρος Χρύσης, στο βιβλίο του Ο Marx της Δημοκρατίας (εκδ. ΚΨΜ) επιχειρεί να διαβάσει διαλεκτικά τη σχέση του Marx της δημοκρατίας με τον Marx του κομμουνισμού. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι ο Marx της δημοκρατίας, ο Marx που δεν έχει ακόμη προσχωρήσει στην κομμουνιστική υπόθεση, που δεν έχει ανάγει σε προϋπόθεση «εκ των ων ουκ άνευ» την κατάργηση των αντιπροσωπευτικών θεσμών και διαδικασιών για τη λειτουργία της «αληθινής δημοκρατίας», υποδεικνύει τη σημασία της άμεσης συμμετοχής των πολιτών στις συλλογικές λειτουργίες της πολιτείας.
Η Μαρία Δαμηλάκου, ιστορικός, λέκτορας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ερευνά και καταγράφει την Ιστορία της Λατινικής Αμερικής από τον 19ο αιώνα ως σήμερα (εκδ. Αιώρα). Ξεκινώντας από τις επαναστάσεις στην αρχή του 19ου αιώνα, παρακολουθεί τη συγκρότηση των εθνικών κρατών, τον εκσυγχρονισμό και την εκβιομηχάνιση, την επικράτηση των μαζών στην πολιτική ζωή, τα επαναστατικά κινήματα σε Κούβα και Χιλή, την κρατική τρομοκρατία, το νεοφιλελευθερισμό και την κατάρρευσή του και καταλήγει στην αναζήτηση μιας νέας πολιτικής τάξης τον 21ο αιώνα.
Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο μεγάλος αδικημένος στον χώρο της Εκπαίδευσης. Γενιές ολόκληρες Νεοελλήνων δεν είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν ούτε μια σελίδα Αριστοτελικού κειμένου, είτε στον χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης είτε και σε Τμήματα Φιλολογίας των Φιλοσοφικών μας Σχολών. Το βιβλίο του Δημήτριου Λυπουρλή, Τρεις λόγοι για τον Αριστοτέλη(εκδ. Επίκεντρο) συγκεντρώνει τρεις διαλέξεις του συγγραφέα, και φιλοδοξεί να κατατοπίσει το ευρύτερο καλλιεργημένο κοινό σε θέματα σχετικά με τη ζωή και τα έργα του μεγάλου Σταγειρίτη φιλοσόφου και να το εισαγάγει στη διδασκαλία του.
Νέο βιβλίο και από τον Επίκουρο, Η γεύση της μνήμης (εκδ. Ίκαρος). Αναμνήσεις και εξομολογήσεις ενός κριτικού εστιατορίων.
Είναι άραγε η γλώσσα απλώς και μόνο μια σύμβαση για την κωδικοποίηση πληροφοριών και νοημάτων; Ή μήπως το νόημα που μεταδίδεται μέσω της γλώσσας είναι ήδη βαθύτατα γλωσσικό ως προς τον χαρακτήρα του; Τότε όμως πώς είναι δυνατή η μετάφραση ενός έργου, πώς μπορούμε να διακρίνουμε τα λογοτεχνικά είδη μεταξύ τους και πώς να εννοήσουμε τη σχέση μεταξύ μαγείας και ορθού λόγου στο πλαίσιο της γλωσσικής έκφρασης; Σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει ο Walter Benjamin στο βιβλίο του Η αποστολή του μεταφραστή και άλλα κείμενα για τη γλώσσα (εκδ. Πατάκη) σε μετάφραση Γιώργου Σαγκριώτη.
altΤο ευρωπαϊκό φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του 1960 άσκησε έντονη κριτική στις κυρίαρχες, αστικές, κοινωνικές επιστήμες, οι οποίες επικρίθηκαν ως άσχετες προς τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων αλλά και ως μέσο καταπίεσής τους. Εκείνη την εποχή στο Βερολίνο οι συζητήσεις για την επιστήμη της ψυχολογίας κινούνταν γύρω από το ερώτημα: μπορεί ο κλάδος να μεταρρυθμιστεί πραγματικά; Για μερικούς κάθε μορφή θεσμικής κοινωνικής επιστήμης είναι υποχρεωτικά καταπιεστική, ενώ άλλοι παρέμειναν πιο αισιόδοξοι. Το βιβλίο του Charles W. Tolman, Ψυχολογία, Κοινωνία και Υποκειμενικότητα (εκδ. Επίκεντρο) αφηγείται την ιστορία αυτής της πορείας, παρουσιάζει την κριτική και την αναδόμηση της ψυχολογίας από την ομάδα και συζητά τις συνέπειες για την ψυχολογική σκέψη και πρακτική.
Μπορεί σήμερα να μας ενδιαφέρει μια συζήτηση που έγινε πριν από περίπου ενενήντα χρόνια στους κόλπους της Κομμουνιστικής Διεθνούς και να μας φανεί χρήσιμη για τη σημερινή ιδιαίτερη συγκυρία; Στο βιβλίο Τα κοινωνικοπολιτικά μέτωπα στην Τρίτη Κομμουνιστική Διεθνή (εκδ. ΚΨΜ) του Βασίλη Λιόση επιχειρεί να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα: Πώς οι κομμουνιστές είδαν το ζήτημα του Ενιαίου Μετώπου; Τι γνώμη είχαν για τη συμμετοχή στα ρεφορμιστικά συνδικάτα; Τι σήμαινε το αίτημα της Εργατικής Κυβέρνησης; Τι περιεχόμενο έδιναν στην έννοια του φασισμού; Πώς συνέδεαν τα μέτωπα με το στρατηγικό στόχο; Ποιες ήταν οι γραμμές που συγκρούστηκαν; Στην ελληνική βιβλιογραφία υπάρχουν κείμενα που περιγράφουν τη σχετική συζήτηση. Όμως το παρόν βιβλίο επιχειρεί όχι μόνο να περιγράψει, αλλά και να μεταφέρει αυτούσιες τις αντιπαραθέσεις, εξάγοντας και κάποια συμπεράσματα.
altΔοκίμια του Philip Roth με τίτλο Διαβάζοντας τον εαυτό μου και άλλους (εκδ. Πόλις), σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά. Οι συνεντεύξεις, τα δοκίμια και τα άρθρα που συμπεριλαμβάνονται εδώ καλύπτουν τα πρώτα είκοσι πέντε χρόνια της συγγραφικής σταδιοδρομίας του Φίλιπ Ροθ. Η εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή συλλογή των μη λογοτεχνικών γραπτών του συγγραφέα, περιλαμβάνει επίσης μερικές από τις σημαντικότερες συνεντεύξεις του, με έντυπα όπως το Paris Review, o Nouvel Observateur και το New York Review of Books.
Μελέτη του Regis Debrais, Η ιερή φωτιά (εκδ. Κέδρος) σε μετάφραση του Γιώργου Καράμπελα. Ο Ρεζίς Ντεμπρέ ανιχνεύει στο βιβλίο αυτό το αληθές ψεύδος των ανθρώπινων πίστεων, την υπόσχεση σωτηρίας που αφήνουν να διαφανεί ιδρυτές θρησκειών, προφήτες, ηγέτες του συλλογικού ιερού – κοσμικού και κληρικού. Διερευνά όχι το πρόσωπο αλλά τη λειτουργία – θεός, κινητήριος μοχλός στο σταυροδρόμι της Ιστορίας και του χρόνου, στα όνειρα και στις αυταπάτες μας. Μας συμπαρασύρει σ’ ένα ταξίδι στον κόσμο, στο παρελθόν και στο παρόν του, για να κατανοήσουμε καλύτερα το κοσμικό μέσα από το ιερό, το πραγματικό μέσα από το φαντασιακό: από την αντιφατική ανάγκη του ανθρώπου να έχει μια ταυτότητα, αλλά και να ανήκει σε μια κοινότητα, μέχρι την ατέρμονη αντιπαράθεση ανάμεσα στο «εμείς» και οι «άλλοι», την αμοιβαία επικάλυψη του θείου με το αιματηρό, του πολιτισμού με τη θηριωδία.


Αναδημοσίευση από Bookpress

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Εκδόσεις Λογεῖον - Γιάννης Πλεξίδας Με δύναμη από τα Τρίκαλα


Πίσω από το εξώφυλλο

από τον Διονύση Μαρίνο





Η… στέγη της περισπωμένης, στο λογότυπο, δεν περνάει απαρατήρητη. Περισσότερο από ξεχασμένη στίξη, ακούγεται σαν χτύπος από το παρελθόν. Κι ας αναφέρεται σε βιβλία του σήμερα. Το αρχίγραμμα πεζό, κατά παράβαση των κανόνων, σαν μια μικρή –ενδιαφέρουσα− εκκεντρικότητα που παραπέμπει στη σύνεση• στην αποφυγή κάθε μορφής επισημότητας. Οι εκδόσεις λογεῖον έρχονται από τα Τρίκαλα και –πλέον- τα ηχηρά παράδοξα περπατούν εν μέση οδώ.


Τη στιγμή που αρκετοί εκδοτικοί οίκοι της Αθήνας δρέπουν τους πικρούς σπόρους της κρίσης, ο εκδότης Ιωάννης Πλεξίδας συνεχίζει ακάματος –και μοναχικός– τον δικό του δρόμο. Η ασύνορη διάσταση των βιβλίων; Ένα προσωπικό στοίχημα; Ή μήπως μια εναλλακτική που παραβιάζει τις λογικές της ελληνικής βιβλιοαγοράς, για να μας αποδείξει πως τίποτα δεν είναι απίθανο;

Ο Ιωάννης Πλεξίδας –υπό τη διπλή ιδιότητα του συγγραφέα και εκδότη- μας παρουσιάζει τις εκδόσεις λογεῖον.

Πότε ξεκίνησαν οι εκδόσεις λογεῖον και ποια ανάγκη τις δημιούργησε;
Οι εκδόσεις λογεῖον ξεκίνησαν την εκδοτική τους δραστηριότητα το 2009, με έδρα τα Τρίκαλα. Αποφεύγοντας τις κοινοτοπίες του τύπου «για να καλύψουμε ένα κενό στην αγορά», θα έλεγα ότι οι εκδόσεις λογεῖον δημιουργήθηκαν από τον μανιακό έρωτα που έχω για το βιβλίο. Γνωρίζω πως οι έρωτες πληγώνουν, αλλά όντας ακόμη, μετά από πολλά χρόνια, ερωτευμένος, θέλω να πιστεύω ότι αυτή η σχέση θα αποτελέσει εξαίρεση και θα κρατήσει αρκετό καιρό.

Υπήρχε προηγούμενη εκδοτική εμπειρία ή άλλη στο χώρο του βιβλίου;
Στο χώρο του βιβλίου βρίσκομαι εδώ και πολλά χρόνια ως συγγραφέας, μεταφραστής και επιμελητής σε διάφορους εκδοτικούς οίκους, τόσο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη όσο και στην επαρχία. Η μετεξέλιξή μου σε εκδότη ήταν το αποτέλεσμα ενός φυσιολογικού τοκετού.

Ποια είναι η βασική διαφορά του να είναι κανείς εκδότης στην Αθήνα και εκδότης στα Τρίκαλα;
Η βασική διαφορά είναι ότι ο εκδότης της επαρχίας βρίσκεται εκτός «κυκλωμάτων». Ναι, είναι αλήθεια, πιστέψτε με. Τα «κυκλώματα» υπάρχουν και στο χώρο του βιβλίου. Έτσι, τα βιβλία του δεν προτείνονται εύκολα από τα περιοδικά του χώρου, δεν μπαίνουν στις προθήκες των βιβλιοπωλείων κ.ο.κ. Ως εκδότης της επαρχίας αγωνίζομαι με άνισους όρους. Αυτό, όμως, είναι κάτι που γνώριζα εκ των προτέρων και όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου το αντιπαλεύω.

Σκεφτήκατε ποτέ να μεταφέρετε την έδρα του εκδοτικού στην Αθήνα;
Όχι ιδιαίτερα — αν εξαιρέσουμε το κομμάτι των «κυκλωμάτων». Κατά τ’ άλλα, μεταφραστές, γραφίστες, διορθωτές του εκδοτικού βρίσκονται στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Με τη σύγχρονη τεχνολογία δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην έκδοση ενός βιβλίου. Οπότε, δεν θεωρώ μία τέτοια μετακίνηση αναγκαία.

Ποια είναι η αντιμετώπιση της τοπικής κοινωνίας; Ενδιαφέρεται; Γνωρίζει τις εκδόσεις;
Θα έλεγα ότι η τοπική κοινωνία, σ’ έναν μεγάλο βαθμό, αδιαφόρησε για το εκδοτικό εγχείρημα. Αναφέρομαι τόσο στους αναγνώστες, στους επαγγελματίες του χώρου και στους δημοσιογράφους. Σκεφτείτε ότι αν και δίνω παρακαταθήκη τα βιβλία και με έκπτωση έως και 50%, δεν υπάρχουν στα περισσότερα βιβλιοπωλεία των Τρικάλων, αφού οι βιβλιοπώλες δεν τα προωθούν. Σκεφτείτε, επίσης, ότι στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, βάσει του καταστατικού που παλιότερα είχα διαβάσει, υποχρεούνται να έχουν βιβλία τρικαλινών συγγραφέων και εκδοτών. Ποτέ δεν ζήτησαν ένα αντίτυπο από κάποιο βιβλίο μου. Και οι τοπικοί συγγραφείς δεν έδειξαν ιδιαίτερη προτίμηση σε έναν τοπικό εκδοτικό οίκο ― άσχετα αν αυτός ο εκδοτικός εκδίδει βιβλία σημαντικών Ελλήνων συγγραφέων ή βιβλία του Harvard και άλλα πολλά. Θεωρούν ότι η δουλειά τους θα πάρει αξία αν εκδοθούν σ’ έναν εκδοτικό οίκο των Αθηνών, για παράδειγμα. Τα βιβλία των εκδόσεων, από την άλλη, παρουσιάζονται σε έντυπα των Αθηνών και άλλων πόλεων, στα Τρίκαλα ωστόσο κανείς δεν έκανε τον κόπο να ασχοληθεί. Νομίζω ότι εδώ ταιριάζει απόλυτα το «κανείς προφήτης στον τόπο του».

Ποια είναι τα κριτήρια για την επιλογή έκδοσης ενός βιβλίου; Πόσα κείμενα –προς ανάγνωση και έκδοση− σας έρχονται καθημερινά;
Η ποιότητα του κειμένου. Αυτό και μόνο αυτό. Τα κείμενα αξιολογούνται από κριτικούς και εγκρίνονται ή απορρίπτονται. Καθημερινά έρχονται, κυρίως μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αρκετά κείμενα, τα περισσότερα πρωτόλεια τα οποία υστερούν σημαντικά σε περιεχόμενο, ύφος και δομή. Βέβαια, υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις. Κάποιες από αυτές θα εκδοθούν σύντομα.

Στις μέχρι τώρα εκδόσεις, στην ελληνική σειρά, υπάρχουν πρωτοεμφανιζόμενοι, αλλά και δόκιμοι συγγραφείς με πολλά… χιλιόμετρα πίσω τους. Ποιοι είναι πιο δύσκολοι;
Οι νέοι συγγραφείς είναι οι πιο δύσκολοι. Κυρίως λόγω της άγνοιας που έχουν για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο του βιβλίου. Και της πεποίθησής τους ότι έχουν γράψει, το λιγότερο, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Στα πρώτα βήματά μου ως εκδότης μου είχε πει κάποια νεαρή και άγνωστη ποιήτρια ότι περιμένει να βγάλει πολλά χρήματα και να ζήσει από τα ποιήματά της. Το είπε αυτό για μια χώρα που, αν θυμάμαι καλά, διαβάζει μόνο το 8% του πληθυσμού.

Εντύπωση προκαλεί η εισαγωγή των μυθιστορημάτων τρόμου στην ελληνική αγορά, μέσω του εκδοτικού σας; Υπάρχει ενδιαφέρον γι’ αυτά τα βιβλία ή παραμένουν… παρεξηγημένα;
Δυστυχώς η λογοτεχνία τρόμου δεν έχει κατορθώσει ακόμη να μπει στα σαλόνια της «καθώς πρέπει» λογοτεχνίας. Σε αντίθεση με την αστυνομική λογοτεχνία που το πέτυχε, η λογοτεχνία τρόμου παραμένει ένα παρεξηγημένο είδος, μία παραλογοτεχνία. Οι αναγνώστες την αντιμετωπίζουν με καχυποψία και την αποφεύγουν. Είναι κρίμα, ωστόσο, γιατί υπάρχουν κείμενα διαμάντια στον συγκεκριμένο χώρο, όπως τα κείμενα του Κέτσαμ ή του Κινγκ, κείμενα τα οποία διέπονται από τις ίδιες υπαρξιακές αγωνίες και τα ίδια ερωτήματα για το επέκεινα, τον θάνατο, τη μοναξιά, τις σχέσεις των ανθρώπων —και όχι μόνο― που κυριαρχούν και στην υπόλοιπη λογοτεχνία.

Η ιδιαίτερη «σχέση» με τον Τζακ Κέτσαμ πώς προέκυψε;
Ως μεταπτυχιακός φοιτητής «έπεσε» στα χέρια μου το βιβλίο του, «Το κορίτσι της διπλανής πόρτας» (΄΄The Girl Next Door΄΄). Διάβασα την εναρκτήρια πρόταση: «You think you know about pain?» (Νομίζετε ότι ξέρετε τι σημαίνει πόνος;). Αυτή η πρόταση με βύθισε στον κόσμο του Κέτσαμ, από τον οποίο δεν μπόρεσα να δραπετεύσω ποτέ. Ως εκδότης λοιπόν, αναπόδραστα, εξέδωσα το «Κορίτσι», καθώς και άλλα κείμενά του. Φυσικά, έπεται συνέχεια.

Προσφάτως εκδόθηκε και ένα δικό σας βιβλίο. Πώς είναι να λειτουργεί κανείς ως συγγραφέας και εκδότης ταυτόχρονα;
Δύσκολο. Αλλά δεν λένε ότι τα δύσκολα αξίζουν στη ζωή; Όπως και να ’χει πρόκειται για δύο ιδιαίτερα απαιτητικές δουλειές που η καθεμία θέλει τον χρόνο της. Ανάλογα με τις προτεραιότητες, αναγκαστικά, η μία γίνεται εις βάρος της άλλης. Σκεφτείτε ότι για το πρόσφατο βιβλίο μου, «Η Ανθρωπολογία του κακού. Μία ανάγνωση του Γρηγορίου Νύσσης» χρειάστηκαν 3 χρόνια κοπιώδους μελέτης και ανάλυσης των βυζαντινών και αρχαίων πηγών, καθώς και των θεωριών της σύγχρονης φιλοσοφικής σκέψης για το πρόβλημα του κακού. Προς το παρόν, ωστόσο, δεν θέλω να αφήσω καμία από τις δύο. Το μέλλον θα δείξει αν ο λαός έχει δίκιο για τα δύο καρπούζια κάτω από τη μία μασχάλη. Τουλάχιστον θα το έχω δοκιμάσει.

Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει και το χώρο του βιβλίου. Πώς βλέπετε τις προοπτικές στο άμεσο μέλλον; Σε τι βαθμό καταγράφονται, αν υπάρχουν, οι ζημίες στο δικό σας εκδοτικό και πώς καλύπτονται;
Εδώ και δύο χρόνια, ο χώρος του βιβλίου βιώνει μία μεταβατική κατάσταση. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πού θα καταλήξει. Θέλω να πιστεύω ότι όλη αυτή η κρίση λειτουργεί σαν κρησάρα. Ξεχωρίζει την ήρα από το στάρι. Ο κόσμος ξέρει να αξιολογεί. Όσοι δουλεύουν με συνέπεια και σοβαρότητα, πιστεύω ότι θα αντέξουν. Ίσως, πάλι, όχι. Θα δείξει. Σε ό,τι αφορά στις εκδόσεις λογείον, ο κόσμος μας τίμησε με την εμπιστοσύνη και την αγάπη του, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι δεν έχουμε υποστεί ζημιές. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε έτσι.

Μέχρι τώρα ποιο είναι το best seller του εκδοτικού;
Τα βιβλία του Harold S. Kushner, «Κατακτώντας την ευτυχία» και «Ξεπερνώντας τις απογοητεύσεις της ζωής». Δύο βραβευμένα, παγκόσμια μπεστ σέλερ ψυχολογίας/αυτοβελτίωσης, που πούλησαν και συνεχίζουν να πουλούν ανέλπιστα καλά για τα δεδομένα ενός εκδοτικού οίκου με ολιγόχρονη παρουσία στον χώρο.

Ποια είναι τα άμεσα σχέδια του εκδοτικού οίκου;
Το να συνεχίζουμε να εκδίδουμε βιβλία «φετίχ», όπως έχουν χαρακτηριστεί. Ειδικότερα, ετοιμάζουμε κάποια κείμενα στις σειρές Ψυχολογία/Αυτοβελτίωση, Επιστήμες και, φυσικά, Σκοτεινοί Τόποι (Λογοτεχνία Τρόμου και Φανταστικού), ενώ θα εκδοθούν και κάποια κλασικά λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα.

Γιατί ένας συγγραφέας να προτιμήσει τις εκδόσεις λογεῖον και γιατί ένας αναγνώστης;
Αντί άλλης απάντησης, θα μου επιτρέψετε να σας παραθέσω ένα σύντομο απόσπασμα από την κριτική του κ. Γιώργου Αράγη, στο περιοδικό «Πλανόδιον» (2009, τεύχος 47, σ. 651): «Η τυπογραφική εμφάνιση του τόμου είναι τέτοια που θα τη ζήλευαν οι καλύτερες εκδόσεις της Αθήνας». Η ποιότητα της δουλειάς μας ―τόσο σε επίπεδο εμφάνισης όσο και σε επίπεδο περιεχομένου— είναι ένα σημαντικό κριτήριο, ώστε ένας συγγραφέας ή ένας αναγνώστης να επιλέξει τα βιβλία του εκδοτικού, ο πρώτος για να εκδοθεί και ο δεύτερος για να τα διαβάσει.

Θα μπορούσαν να ανθίσουν και άλλες τέτοιες προσπάθειες σε όλη την Ελλάδα ή μήπως ο γνωστός υδροκεφαλισμός της Ελλάδας πνίγει τέτοιες προσπάθειες;
Δεν ξέρω αν θα μπορούσαν να ανθίσουν εκδοτικές προσπάθειες στην επαρχία, στις παρούσες συνθήκες. Αναμφισβήτητα είναι ένα δύσκολο εγχείρημα που απαιτεί τόλμη και πολλές θυσίες. Σίγουρα πάντως αξίζει μία προσπάθεια. Το οφείλει η επαρχία στον εαυτό της.

Αναδημοσίευση από:
http://www.diavasame.gr/page.aspx?itemID=SPG1

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Γιώργος Βαλταδώρος(1897-1930)



Αμφισβήτησε το συντηρητισμό απ' όπου κι αν προέρχονταν αυτός είτε απο τη σχολή της Αθήνας είτε από τη σχολή του Μονάχου.

Γιώργος Βαλταδώρος
Ο Γιώργος Βαλταδώρος γεννήθηκε στην Καρδίτσα το Φεβρουάριο του 1897. Από πολύ μικρός είχε ευαίσθητη υγεία, η οποία δεν του επέτρεψε την ομαλή ανάπτυξή του, τον ταλαιπώρησε όλα τα χρόνια της σύντομης ζωής του και τον οδήγησε πολύ γρήγορα στον τάφο σε ηλικία μόλις 33ών ετών. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια που ο ίδιος σημειώνει στο παιδικό του ημερολόγιο "...Πολύ αδύναμος βγήκα στον κόσμο και με τις πιο απαισιόδοξες ελπίδες... Μια κερένια τόση δα κούκλα ήμουν, που ήταν έτοιμη να σπάσει...".
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Καρδίτσα με την πολυμελή οικογένειά του (6 παιδιά), όπου τελείωσε το Δημοτικό και τις τέσσερις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Από αυτά τα χρόνια σώζονται κάποια σκίτσα, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και δείχνουν ένα πρόωρο ταλέντο. Τις δυο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου τις έκανε στην Αθήνα στην Ιόνιο σχολή και στο Γ' γυμνάσιο της οδού Δημοκρίτου. Το 1917 εγγράφεται στη Νομική Σχολή της Αθήνας χωρίς ποτέ του να παρακολουθήσει μαθήματα. Την εγκαταλείπει μετά από 2 χρόνια και το 1919 εγγράφεται στην εκεί Ακαδημία Καλών Τεχνών την οποία εγκαταλείπει το 1920, χωρίς να είναι γνωστοί οι δάσκαλοί του. Το 1921 φεύγει στο Μόναχο και εγγράφεται στην εκεί Ακαδημία Καλών Τεχνών.
Από την εποχή της σχολής του Μονάχου είναι γνωστά τα κείμενά του, πραγματικά προφητικά, για την άνοδο του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος του Χίτλερ, καθώς και η γνωριμία του με την Ελληνίδα ζωγράφο Ερασμία Μπερτσά. Το 1924 φεύγει στο Παρίσι ασφυκτιώντας στο κοινωνικό κλίμα του Μονάχου κι εκεί εγγράφεται στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι συνδέεται με βαθιά φιλία με το Ψυχάρη. Το κοινό τους πάθος για το Δημοτικισμό τους οδήγησε σε μια φιλία που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Τα χρόνια που έζησε στο Παρίσι παρακολουθούσε τα δρώμενα αυτής της πόλης στα εικαστικά. Από την εποχή του Παρισιού έχουν σωθεί οι θεωρητικές του μελέτες για το έργο των Σεζάν, Θεοτοκόπουλου, Γκωγκέν,, Βαν Γκογκ, κ.α.
Το 1927 επιστρέφει στην Ελλάδα γιατί η τόσο ευαίσθητη υγεία του δεν επιτρέπει την παραμονή του στην Ευρώπη. Εγκαθίσταται αρχικά στο Μαρούσι. Δουλεύει όσο του επιτρέπει η υγεία του η οποία συνεχώς χειροτερεύει. Το 1928 ανεβαίνει στην Κηφισιά προσπαθώντας να βελτιώσει την υγεία του χωρίς αποτέλεσμα. Στις 15 Νοεμβρίου του 1930 αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 33ών ετών.


Μακέτα σκηνικού θεάτρου 1929. Ελαιογραφία 29Χ44 εκ.

Ο Γιώργος Βαλταδώρος στη σύντομη ζωή του δεν εξέθεσε έργα του ποτέ. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε σε ένα από τα κείμενά του ο ποιητής Μαλακάσης, της φιλολογικής συντροφιάς του Βαλταδώρου. Γράφει πως όταν ζητούσαν να δουν τους πίνακές του απαντούσε ότι "δεν είναι ακόμη έτοιμος.... Όσο ζούσε αναφέρεται ότι ένα μοναδικό του έργο είχε εκτεθεί για λίγο χρονικό διάστημα στην αίθουσα του σιδηροδρομικού σταθμού του Αμαρουσίου.
Το 1984 πραγματοποιείται η πρώτη έκθεση έργων του για τα πενήντα χρόνια από το θάνατό του στην αίθουσα του Παρνασσού. Έργα του υπάρχουν στη Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας τα οποία δώρισε η ανιψιά το Ελισσάβετ Γιαννίκα, κληρονόμος των αδερφών του. Εκτός από τη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης Καρδίτσας, δυο έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη και ελάχιστα σε ιδιωτικές συλλογές. Τα περισσότερα έργα της συλλογής είναι της εποχής του Παρισιού και της Ελλάδας μετά την επιστροφή του και ως το θάνατό του. Υπάρχει επίσης και μια σειρά μακέτες για το θέατρο. Όλα αυτά τα έργα φέρουν υπογραφή και χρονολογία. Στα έργα αυτά υπάρχει επιρροή από τα υστεροκυβιστικά διδάγματα της Σχολής του Παρισιού, τα οποία αναπτύσσει με έναν εντελώς προσωπικό τρόπο, με τη δημιουργία ενός ιδιόμορφου πρισματικού κυβισμού. Αυτό τον απομακρύνει από τους κλασσικούς κυβιστές καθώς επίσης και η έντονη κίνηση και τα χρώματά του. Αυτά είναι καθαρά, λαμπερά, πλακάτα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, πράσινα, βερονάλ κ.α. τα οποία μας παραπέμπουν στον Ορφικό Κυβισμό του Ντελωναί και της Σόνιας Τέρκ.


Χορεύτριες 1927. Ελαιογραφία 29Χ45 εκ.

Η φυγή από το Μόναχο την εποχή της ανόδου του Χίτλερ και το πάθος του για το δημοτικισμό δείχνουν μια προσωπικότητα με βαθύτατο κοινωνικό προβληματισμό και αγωνία για το μέλλον του κόσμου. Σε αντίθεση με τους κυβιστές υπάρχει ένας κατακερματισμός του χρώματος και μια διάθεση αφαίρεσης. Τα θέματά του είναι μέσα στο κλίμα της εποχής, έτσι όπως δειλά - δειλά αρχίζουν να εμφανίζονται στον Ελλαδικό χώρο, αφορούν όψεις της σύγχρονης πόλης και της μοντέρνας ζωής με εικόνες από αστικούς χώρους, κτήρια, θεατρικές σκηνές, καμπαρέ, τεχνικές σκηνές κ.α. Η θεματογραφία του κι ο τρόπος με τον οποίο την διαπραγματεύεται δείχνουν έναν τολμηρό καλλιτέχνη της ζωγραφικής του Μεσοπολέμου στην Ελλάδα, ο οποίος τόλμησε να δημιουργήσει έργα τα οποία άσχετα αν έγιναν μέσα ή έξω από αυτή, απουσίαζαν από την έως τότε εμπρεσιονιστική και ηθογραφική ζωγραφική.
Ο όρος που του απέδωσε ο Εγγονόπουλος ήταν ότι ο Βαλταδώρος υπήρξε τολμηρή και ανήσυχη προσωπικότητα στη ζωγραφική του, αλλά και στους τρόπους και την εμφάνισή του. Αμφισβήτησε το συντηρητισμό απ' όπου κι αν προέρχονταν αυτός είτε απο τη σχολή της Αθήνας είτε από τη σχολή του Μονάχου.




Το 1928 δημοσιεύεται η συλλογή διηγημάτων  του "ΟΣΟΙ ΖΗΣΟΥΝ"
με πρόλογο του Πάυλου Νιρβάνα

Την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014 στις 7.30 μ.μ , ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού Τρικάλων και ο ΦΙ.ΛΟ.Σ Τρικάλων παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στο συγγραφέα Γιώργο Βαλταδώρο. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις Κηρήθρες, Γλάδστωνος 13, Τρίκαλα.
Πηγή: Λεύκωμα έκδοσης Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καρδίτσας 2004

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Κι όμως ανοίγουν βιβλιοπωλεία




επί λέξει, Ακαδημίας 32


  • "Μπήκα μέσα στο βιβλιοπωλείο και ανέπνευσα εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει".  
           Carlos Ruiz Zafón, 1964 -, Ισπανός συγγραφέας
  • Είναι καλά σημάδια τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία που ανοίγουν σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και ακόμα καλύτερα γιατί μέσα σ' αυτά υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν το βιβλίο, μιας και  οι ίδιοι είναι αναγνώστες. Σε μια εποχή που μόνο καφέ ανοίγουν, εμφανίζονται αυτές οι μικρές μεγάλες κοιτίδες αισιοδοξίας, αφού πρόκειται για μια αντιεμπορική επένδυση και το μόνο κίνητρο είναι η διάθεση και η αγάπη για το βιβλίο.

  • Οι αναγνώστες γυρίζουν την πλάτη στα απρόσωπα σούπερ μάρκετ και αναζητούν την βιβλιοφιλική επαφή σε ανθρώπους που εμπιστεύονται και μπορούν να ανταλλάξουν και δυό κουβέντες.


  •  «Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης» έγραφε ο  μεγάλος Αργεντινός συγγραφέας Jorge Luis Borges.


  • Μα τι άλλο είναι οι πόλεις, αν δεν είναι ο πολιτισμός, οι άνθρωποι, τα σινεμά, τα θέατρα, τα πνευματικά κέντρα, οι εκθέσεις ζωγραφικής, οι αναγνωστικές εκδηλώσεις, οι μουσικές, τα βιβλιοπωλεία; Όλα αυτά είναι η έκφραση της κοινωνίας, της πόλης. Ποια πόλη δεν καμάρωσε για τους δημιουργούς της, ποια δεν ακούμπησε πάνω τους στα δύσκολα; Μήπως δεν είναι ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Βίρβος, ο Κολοκοτρώνης, ο Μητροπάνος, ο Σγούρος, ο Καβράκος, η Παπαστεφάνου και άλλοι  που αναδεικνύουν μουσικά την πόλη των Τρικάλων; Καμαρώνουμε για τους καλούς συγγραφείς μας, για τους καλούς ζωγράφους μας, για τους ποιητές μας, για όλους αυτούς που με το έργο τους ανατείνουν την μίζερη καθημερινότητα. Για όλους αυτούς που δημιουργούν την κριτική σκέψη, τον σκεπτόμενο άνθρωπο.


  • «Αν έχεις ένα κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται.»
           Κικέρων, 106-43 π.Χ., Ρωμαίος ρήτορας & πολιτικός


  • Τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα άνοιξαν: το επί λέξει, το συμμαζεμένο πια “Βιβλιοπωλείο της Εστίας”, το Booktalks, οι Πλειάδες, το Booktique ,ο  Σταθμός, το Βοοk Loft, ο Φωταγωγός, ο Μωβ σκίουρος. Ακόμα ο Πολύγραφος στο Ηράκλειο, το Βιβλιοτρόπιο στο Αγρίνιο.
Στις 5 Δεκεμβρίου άνοιξε το «Booktalks» στη συμβολή
των οδών Αγίου Αλεξάνδρου και Αρτέμιδος.

  • Παλιότερα, σε περιόδους οικονομικής κρίσης  το βιβλίο άνθιζε. Δεν φαίνεται να ισχύει κάτι ανάλογο και στην σημερινή εποχή που το βιβλίο βάλλεται  πανταχόθεν. Δεν φταίει βέβαια μόνο η οικονομική κρίση, τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα, πολύμορφα και γνωστά. Παρ’όλα αυτά κάτι μοιάζει να ξεκινάει.
  • Αρκεί να το πιστέψουμε, να οραματισθούμε και θα τα καταφέρουμε πάλι, κόντρα στον καιρό.Γιατί χωρίς ιστορία, χωρίς γνώση, χωρίς πολιτισμό μια χώρα, ούτε οικονομικά μπορεί να σταθεί, πόσο μάλλον η χώρα μας, που ότι έχει και δεν έχει είναι ο πολιτισμός από τα βάθη των αιώνων.


  •  Όπως «Σε κάθε βιβλίο μου, από ένα σημείο και μετά, οι ήρωές μου παίρνουν πρωτοβουλίες και ολοκληρώνουν μόνοι τους το έργο.» William Faulkner, έτσι και σε κάθε κοινωνία  η πνοή της τέχνης κινεί τους  ήρωες.



Κώστας Κοτρώνης
Βιβλιοπώλης