Η αυριανή ιστορική συγκυρία των εκλογών, σε συνδυασμό με το χρεοκοπημένο χτες, είναι η μεγάλη στιγμή της απόφασης. Με ποιούς θα πάμε και ποιούς θα αφήσουμε πίσω. Δεν αρκεί να αγανακτείς, δεν αρκεί να εξηγείς θεωρητικά την αδυναμία του κόσμου, δεν αρκεί να δικαιούσαι. Υποχρεούσαι να πάρεις θέση, θέση ξεκάθαρη, θέση στην πρώτη γραμμή του αγώνα για μια χώρα που οι κατέχοντες κοντά στα σαράντα χρόνια την διακυβέρνηση οδήγησαν το καράβι στα βράχια.
Αυτό το καράβι που πρέπει ξανά, να το σύρουμε στη θάλασσα των Ονείρων μας.
Αλλιώς παραμονεύει ο θάνατος. Αυτός ο ίδιος θάνατος που καθημερινά αποδεκατίζει τη χώρα μας.
Μπορεί να μη χτύπησε τη δική σου πόρτα η ανεργία, μπορεί να μην αυτοκτόνησαν φίλοι σου, μπορεί να μην πείνασε το δικό σου παιδί, μπορεί να κλείνεις τα μάτια σου στην τραγωδία του μισού λαού, αλλά δεν θα αργήσει το τσουνάμι να πνίξει και σένα αν δεν αντισταθείς, αν αύριο βολευτείς με ότι μέχρι χτες σε βόλευε.
Αν εσύ ο αδιάφορος, εσύ ο χορτάτος, αν εσύ αύριο πεις, εγώ καλά είμαι, πάω στη παραλία για να δείξω τα σωματικά μου κάλη, μεθαύριο μη πεις ούτε γάζες δεν είχε το νοσοκομείο να μου δέσει τα τραύματα. Τότε θα σου πουν: όταν εμείς αργοπεθαίναμε, εσύ μας έλεγες καλά να πάθετε, εγώ είμαι καλά.
Για να έχουμε δικαιώματα, έχουμε πρώτα υποχρεώσεις.
Και το μεγαλύτερο απ’ όλα τα χρέη μας αύριο, είναι να διώξουμε αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο σημείο μηδέν. Αν δεν φύγουν τα ερείπια, τα μπάζα, δεν μπορούμε να κτίσουμε πάλι, να σκάψουμε τα θεμέλια μιας κοινωνίας για όλους απ’ την αρχή.
Επιβάλλεται να αφήσουμε πίσω, την Ελλάδα των σκανδάλων, της διαφθοράς και της διαπλοκής, την Ελλάδα που σκοτείνιασε τον λαό. Τούτη η χώρα, με τόσο ήλιο, με τόση θάλασσα, με τόσο Ουρανό, με τόση ιστορία, με τόσους αγώνες, δεν μπορεί άλλο να καταδικάζεται, να προσκυνάει ντόπιους και ξένους κατακτητές.
Η ψήφος είναι η άκρη του δόρατος, κάρφωσέ το πάνω στα φίδια που παραμονεύουν να ρίξουν το δηλητήριο ξανά.
Δεν είναι τώρα ώρα για το πως και το γιατί. Είναι η ώρα του δια ταύτα.
Η θα στηρίξεις συνειδητά η ασυνείδητα όλα αυτά που μας οδήγησαν ως εδώ ή θα πάρεις τον καινούριο δρόμο, που εκ των πραγμάτων τον άνοιξε ο Σύριζα.
Ούτε ο Σύριζα μοίρασε επιταγές υποσχέσεων, ούτε εμείς του δίνουμε λευκή εξουσιοδότηση. Εμείς οι πολίτες έχουμε άλλο ένα χρέος να είμαστε απέναντι από κάθε μορφής εξουσία που γεννάει τη βία.
Εμείς θα είμαστε ο Σύριζα. Εμείς θα είμαστε ξανά απέναντι αν κάποιο παρασυρθούν απ’ την άσκηση των αποφάσεων. Στο Σύριζα δίνουμε εντολή που ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα παλέψουμε σε όλα τα επίπεδα. Είναι αλήθεια όσο μεγαλώνει ένας χώρος εμφανίζονται οι καλοθελητές και νοσταλγοί του παρελθόντος. Κανένας μη κρυστάλλινος, κανένας μη διάφανος δεν έχει θέση από Δεύτερα.
Ο ασκών πολιτική και αποφάσεις κουβαλάει στις πλάτες του τη μοίρα ενός λαού. Φαινόμενα που είναι σίγουρο ότι θα προκύψουν εν τη γενέσει τους πρέπει να τσακισθούν. Όπως τσακίζεις τους φασίστες. Δεν αφήνεις χώρο να μολύνουν την ατμόσφαιρα.
Δεν είναι τώρα καιρός για Ανταρσία, κκε μ-λ και μ-λ κκε, δεν είναι τώρα καιρός για κόμματα που μπορεί να λειτουργήσουν πρακτικά υπέρ της δεξιάς μνημονιακής υποτέλειας, στην πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας και την επιδείνωση του θανάτου, δεν είναι καιρός για τη χυλώδες αριστερές προθέσεις αξιοπρέπειας, ούτε για αναβολή του αργού θανάτου μιας κοινωνίας σε μια επόμενη εποχή.
Τώρα είναι ο καιρός του ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, να γεννηθεί ένας καινούριος κόσμος. Ο δρόμος άνοιξε, ας πιαστούμε χέρι χέρι και να πάμε μπροστά.
Αυτοί δεν αλλάζουν, ας αλλάξουμε εμείς. Για να δώσουμε μια ευκαιρία στην ελπίδα.
Είναι σημαντικό ότι όλα τα μάτια της ανθρωπότητας είναι στραμμένα πάνω μας, τα κατεστημένα πανικόβλητα και των λαών στη σπίθα που μπορεί να ανάψει φωτιά, να ζεσταθούν τα όνειρα και οι ελπίδες των φτωχών και καταδικασμένων στη μίζερη ζωή, κάτω απ’ την μπότα των ισχυρών οικονομικά.
Δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε οι λαοί όλου του κόσμου.
Τρομοκρατούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τους τρομοκράτες.
Πάνω απ’ όλα ο Άνθρωπος . Ο Άνθρωπος και οι ζωτικές του ανάγκες.
Δουλειά για όλους, υγεία για όλους, παιδεία για όλους, η χαρά της ζωής για όλους.
Το φεις για άλλους είναι ο απέραντος δρόμος στην εποχή μας, να αντισταθούμε στη θεωρία, την θεωρία να την κάνουμε πράξη. Αύριο στην κάλπη και μεθαύριο στη ζωή.
Με τη νίκη της ελπίδας, με τη νίκη της χαράς της ζωής όπως έλεγε και ο Νίτσε.
Η ιστορία καταγράφει, εμείς συμμετέχουμε θετικά.
Ουτοπιστής
